“De fotografe Lisa Van Damme schuimde in navolging van Humans of New York
de Gentse straten af op zoek naar opvallende identiteiten. Ze sprak ze aan, legde een moment vast op foto en vertelt ons een interessante anekdote uit het leven van de geportretteerde. Dagelijks trakteerde Lisa ons op een beeld op de FB-pagina van Historische Huizen Gent, 80 dagen lang.”
HUMANS OF GHENT “Ik weet dat er veel mopjes gemaakt worden over West-Vlamingen in Gent, maar foert, ik voel me hier thuis. In Gent kan je jezelf zijn. In de schaduw van de geschiedenis en tussen de schijnwerpers vol cultuur is Gent bovenal een grote speeltuin voor mij.” foto: Lisa Van Damme
HUMANS OF GHENT “Drie dagen na de dood van mijn mama, voelde ik ’s nachts iets vreemds. Ik had letterlijk het gevoel dat zij een plaats innam in mijn hart. Waar diep, rauw verdriet zat, werd het plots warm. Als een wonde die genas. Sindsdien voel ik me sterker. Toen ik mama vertelde dat ik zwanger was, vermoedde ze dat het een jongen zou zijn. Zeven maanden later is mijn zoon geboren. Rocco lijkt enorm op haar, waardoor ze vandaag nóg dichter bij mij is. Dichter dan ooit tevoren.” foto: Lisa Van Damme
HUMANS OF GHENT “Ik was op vakantie bij mijn nicht in Amsterdam toen ik hem leerde kennen. Na vijf dagen vroeg hij me om bij hem te wonen. Na mijn vakantie ging ik niet terug naar Bulgarije, ik was zo verliefd dat ik impulsief inging op zijn voorstel. Na een jaar verhuisden we naar Gent, waar familie van hem woonde. We wonen hier nu acht jaar en in die tijd zijn we acht keer verhuisd. Sinds vorig jaar hebben we eindelijk ons eigen appartement kunnen kopen waar we samen met ons twee kinderen enorm graag wonen.” foto: Lisa Van Damme
HUMANS OF GHENT “Ik kan niet tegen de geur van bier en sigaretten, heb nooit gerookt of gedronken. Toch ben ik 44 jaar geleden, samen met mijn ex-man, een café begonnen. Onze drijfveer waren onze acht kinderen, we wilden dat ze konden verder studeren. Ik heb een slecht huwelijk achter de rug en werd een alleenstaande moeder toen ik halfweg de 30 was. Ik had geen diploma maar werkte graag in het café en wist dat ik er goed in was. Daarom heb ik de stap gezet om hier in Ledeberg opnieuw te beginnen. Nu, op 74-jarige leeftijd, heb ik nog steeds veel werkvreugde. Als ik met pensioen zou gaan, zou ik niet weten wat te doen. Ik zit liever tussen de mensen dan alleen tussen vier muren.” foto: Lisa Van Damme
HUMANS OF GHENT “Van opleiding ben ik grafisch vormgeefster maar ik ben me aan het omscholen tot bio-boerin. Ik ga logeren op het appartement van een vriendin om me voor te bereiden op de examens van volgende week. Het aangename aan het onaangename koppelen. Ik heb geen trekrugzak en kies eerlijk gezegd dikwijls voor het esthetisch verantwoorde. Vandaar dat dit er nogal onhandig uitziet! Ik ben altijd al een plantrekker geweest. ” foto: Lisa Van Damme
HUMANS OF GHENT “Ik heb hier een goeie basis opgebouwd, sterke vriendschappen. Maar als ik in Gent blijf vind ik alles vanzelfsprekend. Als ik lang weg ben verlang ik om mijn vrienden terug te zien en wanneer ik dan terug thuis ben, voelt het of ik nooit ben weggeweest. Mijn vrienden vragen zich af waarom ik blijf schipperen tussen het maken van lange verre reizen en Gent. Voor mij is die vlucht nodig om de liefde en vriendschap te kunnen appreciëren. Na zo een reis zie ik hen liever.” foto: Lisa Van Damme
HUMANS OF GHENT “Je hoeft bijna niet naar het centrum te gaan om een gezellige babbel te slaan. De mix van culturen en sociale klassen aan de Dampoort geeft mij een dynamisch thuisgevoel. Het floreert er met veel nieuwe initiatieven en heeft een echte dorpssfeer. Een fijne plek om je kind te laten opgroeien.” foto: Lisa Van Damme
HUMANS OF GHENT “Gent? Ik Ben Gent” foto: Lisa Van Damme
HUMANS OF GHENT “Op mijn leeftijd, 46, heb ik geen man meer als grote liefde maar een land. Ik ben een anglofiel, verzot op alles wat met Engeland te maken heeft. Ik heb in Wimbledon gewoond en vond dat heel leuk. Morgen vertrek ik terug voor 3 dagen naar Londen.” foto: Lisa Van Damme
HUMANS OF GHENT “Als we afspreken met elkaar is er altijd wel een misverstand. Of we staan elk op een andere plaats, hebben dingen niet mee waarvoor we net hadden afgesproken, de ene is veel te laat, … Hilarische situaties gegarandeerd doordat er telkens iets onverwacht opduikt. Het lijkt alsof we onbewust een eigen twist geven aan wat er te gebeuren staat. Die spontaniteit is tegelijkertijd wat we het belangrijkste vinden in onze vriendschap. Ons eigenzinnig kantje maakt het soms niet gemakkelijk, maar garandeert dat het nooit saai is. Ondanks onze chaotische en dromerige manier van leven brengt deze wirwar ons telkens dichter bij elkaar en kunnen we hard lachen.” foto: Lisa Van Damme
HUMANS OF GHENT “Ik zit in de laatste maanden van mijn opleiding tot imker. Ik was euforisch toen ik eindelijk mijn eigen bijenvolk kreeg in de les. Met zo’n 15.000 bijen in mijn auto naar huis rijden was super spannend. Ik kijk uit naar volgend jaar als ze voor het eerst gaan uitvliegen. Daarvoor moet ik nog even wachten want sinds 21 juni zijn ze de winter in gegaan. We kunnen veel leren van bijen. Hoe ze samenleven in de gemeenschap dat is zo mooi. Het is niet zoals je zou verwachten dat de koningin alles beslist, alle beslissingen worden unaniem genomen. Bij ons zou het ook beter op die manier gebeuren.” foto: Lisa Van Damme
HUMANS OF GHENT “Ik dans bij de Propere Fanfare van de Vieze Gasten. Het geeft me altijd een nostalgisch Chiro-gevoel en zorgt ervoor dat het kind in mij zich helemaal kan botvieren. Om me nog beter te kunnen inleven in mijn rol ben ik er een clownscursus aan het volgen.” foto: Lisa Van Damme
HUMANS OF GHENT “Ik hou van luipaarden en tijgers. Mijn vrienden weten dat ik daar blij van word, dus het overgrote deel van de verjaardagscadeaus zijn kledingstukken of objecten met die print. Bijgevolg verandert mijn appartement stilaan in een ‘wilde katten museum’. Maar mij hoor je niet klagen. Zelfs op mijn arm staat er sinds kort een tijger.” foto: Lisa Van Damme
HUMANS OF GHENT “15 jaar geleden hebben mijn vrouw en ik moeten kiezen tussen ons eigen restaurant of onze relatie. Ik deed mijn werk niet graag en ieder verkeerd woord was genoeg voor een knallende ruzie. Ondertussen hebben we een fotozaak opgestart. Ik doe het nu met volle goesting. Als ik iets doe wat ik graag doe is het aangenamer werken en kan ik veel meer verdragen. De ruzies zijn voorbij en we zijn ondertussen 25 jaar gelukkig getrouwd.” foto: Lisa Van Damme
HUMANS OF GHENT “In de volksmond zegt men vaak : zijn kind, schuun kind, maar toch heb ik het gevoel dat zij misschien wel echt eens de schoonste zou kunnen zijn. En de liefste. En de grappigste. En diegene met de meest schattige voetjes En met de helderste blauwe ogen. En ook diegene die het liefst paaitje zegt tegen een paardje in de wei. (Alle angsten, twijfels en zal-ik-het-wel-goed-doen-gevoelens verdwenen toen ik ze voor het eerst in mijn armen had.) Het is verbijsterend hoe ik door een kleine blik van haar mijn eigen karakter herken. Als in een spiegel. Dat is echt verwonderlijk mooi. Ze heeft haar eigen willetje, is soms een kleine tiran als haar wortelpuree niet tijdig arriveert. Maar ik maak me geen zorgen, toen ik vanmorgen onder haar neus keek, groeide er nog altijd geen klein snorretje.” foto: Lisa Van Damme
HUMANS OF GHENT ‘Vroeger werkte ik in een psychiatrische instelling en in de bijzondere jeugdzorg. Een verschil met mijn vorige job is de medicatie.’ Of ik nog straffe verhalen heb? Het is niet omdat ik in een café werk dat ik graag anekdotes vertel.” foto: Lisa Van Damme
HUMANS OF GHENT “”Ik ben net afgestudeerd aan het RITS, Production Management. Nu slaat de twijfel toe. Verder studeren? Welke richting? Studeren en deeltijds werken? Fulltime gaan werken? Reizen? Buitenlandse stage? Er zijn zoveel opties! Ik vond het veel gemakkelijker na het middelbaar, je moest dan wel kiezen wat je zou studeren maar ik wist, ik ga studeren. Eind juli ga ik beslissen.” foto: Lisa Van Damme
Humans of Ghent “Als kind heb ik het niet gemakkelijk gehad maar toch ging ik er altijd voor, ik was een echte vechter. Ik had meer moeilijkheden en minder kansen dan velen rondom mij. Dat onrecht vond ik erg en ik besefte dat ik later anderen wou helpen zodat ze het beter zouden hebben dan ik. Toen ik werkte in een kindercrèche kwam ik snel te weten dat ik niet alleen het verzorgende op mij wou nemen maar vooral de helpende hand wou uitsteken. De kinderen met de meeste moeilijkheden, waren net diegene die mijn aandacht trokken. Op mijn 51ste besliste ik de stap te zetten en de opleiding ‘Ervaringsdeskundige in de armoede en sociale uitsluiting’ te volgen. Ik ben net afgestudeerd en begin vanaf september te werken. Nu ondersteun ik zelf mensen in armoede en help hen op weg zodat ook zij vooruit geraken in het leven. “ foto: Lisa Van Damme
HUMANS OF GHENT “Onderduiken in eigen stad is voor mij de moeilijkste opgave. Dagelijks word ik er geconfronteerd met wie ik ben, wat ik doe en met mijn eigen falen. Ik ben op zoek naar gemoedsrust, wil terug mezelf kunnen zijn.” foto: Lisa Van Damme
HUMANS OF GHENT “Ik ben tolk Vlaamse Gebarentaal en werk dus samen met dove mensen. Dit is echt mijn droomjob! Ik kom op ontzettend veel verschillende plaatsen waar ik normaal gezien nooit zou komen. Het zou super zijn moest de maatschappij iedereen volwaardige kansen geven zoals toegankelijk onderwijs en gelijke kansen op de werkvloer. Mensen bekijken diversiteit als een beperking maar ik zie het als een verrijking.” foto: Lisa Van Damme
HUMANS OF GHENT “We bellen elkaar ’s ochtends. We zien elkaar in de loop van de dag. We bellen elkaar ’s avonds. Als ik haar niet hoor dan ben ik ongerust en kan ik niet slapen.” foto: Lisa Van Damme
HUMANS OF GHENT “In het terugrijden van een reis naar Schotland vroeg mijn vrouw me waarom ik nog geen woord had gezegd. Ik was mijn hoofd aan het breken over hoe ik kon worden wat ik daar had gezien. Ridder van een kasteel. Ik vond het zo een meerwaarde en ik vond dat we dat in het Gravensteen ook moesten hebben. Ondertussen werk ik hier al 3 jaar als vrijwilliger. Het is ongelofelijk hoe je in de fantasie kan geraken van kinderen. Je ziet ze soms echt twijfelen, geloven het niet helemaal. Een ridder die hier al 600 jaar woont? Maar het duurt meestal niet lang voor ze er helemaal mee weg zijn. Ze komen mij dan knuffelen en willen met mij op de foto.” foto: Lisa Van Damme
HUMANS OF GHENT “Mijn vrienden en ik zijn nog niet bezig met het huisje, tuintje, boompje verhaal. De tijd dat we discussieerden over ‘het burgerlijke leven, waar we niet aan zouden meedoen’ ligt nog niet ver achter ons. Maar het kan allemaal snel veranderen, één dezer dagen wordt mijn beste maat vader. Het is mooi om te zien hoe hij in alle stilte groeide in zijn verantwoordelijkheden. Nu voel ik dat we met z’n allen even slikken en kijken naar wat er om ons heen gaat veranderen. Voor mij mogen de dingen nog even blijven zoals ze zijn. Ik ben heel snel beginnen werken dus een studentenleven had ik niet. Het is pas de laatste jaren dat ik wat meer loslaat en geniet, ik heb nu minder verplichtingen. Ik probeer gelukkig te zijn met wat ik heb, geen strak plan voor mezelf uit te stippelen en minder te streven naar bepaalde ambities.” foto: Lisa Van Damme
HUMANS OF GHENT “Op weg naar onze zevende trouw dit jaar. Morgenochtend worden we wakker in onze tent tussen 300 biogeiten, ideaal om zo even de stad te ontvluchten” foto: Lisa Van Damme
HUMANS OF GHENT “Ik werd geboren als een vrije vogel maar heb uiteindelijk ook een lange relatie achter de rug. Het was een intense reis. Hij zorgde voor me, nam het van me over. Na de breuk wist ik niet meer hoe ik voor mezelf moest zorgen. Nu ben ik dankbaar voor alles wat me overkwam. Het heeft me veel vreugde maar ook veel pijn gegeven en maakte me sterker als ooit. Ik kan de wereld terug ervaren en verkennen. Ik hang met mijn hoofd in de wolken en sta met mijn voeten op de grond.” foto: Lisa Van Damme
HUMANS OF GHENT “In oktober wil ik heel graag de Marathon in Amsterdam lopen maar ik moet nog veel trainen. Er is een strak schema waar ik me aan hou. Dinsdag: duurloop Woensdag: intervaltraining Donderdag: fietsen of zwemmen Vrijdag: hersteltraining Zondag: lange trage duurloop. Als ik een schema krijg of er zijn regeltjes hou ik me daar van nature aan. Het is moeilijk voor me om van een plan af te wijken. In sommige situaties is dat lastig maar hier komt dat goed van pas. Ook al zijn er vriendinnen die vragen om mee te gaan naar de cinema, of om iets te gaan drinken. Eerst trainen en dan pas plezier. Al is het trainen natuurlijk ook leuk, zeker met mijn loopvriendjes mijn hond Melvin en mijn zussen.” foto: Lisa Van Damme
HUMANS OF GHENT “Drie jaar geleden ben ik door persoonlijke problemen gevlucht uit Afghanistan. Ik kwam terecht in het asielcentrum het Klein Kasteeltje. Lang ben ik daar niet gebleven. Ik werd van centrum naar centrum verplaatst. Elf verschillende op twee jaar tijd. Op die manier is het moeilijk om vrienden te maken. Ik voelde me daar zo alleen en maakte er de hele tijd ruzie. Gelukkig kreeg ik een positief antwoord op mijn asielaanvraag en kwam er een einde aan de reeks verhuizen. Nu kan ik hier in Gent opnieuw beginnen. Ik heb nu enkele goede Afghaanse vrienden, volg sinds een jaar Nederlandse les en ik ben sinds gisteren hier in de carwash aan het werk.” foto: Lisa Van Damme
HUMANS OF GHENT “Ik zet me hard in voor het goede doel. Ik zit in de raad van bestuur van de FZO-Vl, een socio-culturele overkoepelende vereniging. Doordat ik zo druk bezet ben zie ik mijn gezin soms te weinig. Nu het vakantie is kan het allemaal iets rustiger. Daar maak ik graag gebruik van om met hen dingen te doen. Ik heb vier dochters, zij is mijn jongste. Ik ben blij dat ik nog zo een jonge dochter heb. Met haar kan ik hier in het park komen spelen en dat neemt stress weg, ik geniet daar enorm van.” foto: Lisa Van Damme
HUMANS OF GHENT “Vaak kwam ik hier na mijn werk iets drinken en werd bevriend met leden van de motorclub ‘The Shikras’. Met mijn scooter was ik er niet welkom dus kocht ik me twee jaar geleden een kleine chopper en werd zo ‘Biker Buffalo’. Hier heb ik leren kennen wat echte vrienden zijn. Ik heb veel respect voor mijn broeders, als ze mijn hulp nodig hebben ben ik er voor hen. Er zijn veel begrafenissen van motorrijders die een ongeluk hadden. We rijden daar dan met de hele club naartoe. Neen, ik heb geen schrik om met mijn motor een ongeval te hebben. Ik kan me geen mooiere manier voorstellen om te sterven.” foto: Lisa Van Damme
HUMANS OF GHENT “Het is de eerste zomer dat ik als straatartiest werk. Ik ben Roemeens en ben hier aan het werk voor mijn gezin. Mijn dochtertje van vijf weet niet dat ik dit doe. Geld vragen aan mensen op straat is niet bepaald iets om fier op te zijn als vader.” foto: Lisa Van Damme
HUMANS OF GHENT “Een jaar geleden vond ik Bastion als kitten op het plantenrek dat voor de winkel staat. Hij houdt me altijd gezelschap of zit vooraan op de stoep te kijken naar de voorbijgangers. Ik ben niet bang dat hij wegloopt want om de vijf minuten passeert hier een bus en als die in aantocht is staat Bastion zo snel als hij kan terug binnen.” foto: Lisa Van Damme
HUMANS OF GHENT “Zonder het op voorhand te weten werd ‘Humans of Ghent’ een heel persoonlijk project. Een paar weken voordat ik eraan begon stond ik er na 7 jaar terug alleen voor. Ik zat plots op een rollercoaster, TGV en een stoptrein tegelijkertijd. Het ene moment wou ik de deur niet uit, het andere wou ik mijn lege huis niet in. Dankzij dit project werden de voorbije 80 dagen toch een aaneenschakeling van mooie momenten. Ik heb nieuwe mensen ontmoet, kennissen beter leren kennen en de banden aangescherpt met goede vrienden. Iedere dag kwam er iemand voor mijn lens en die deelde zijn persoonlijk verhaal. Tijdens de gesprekken konden mijn gedachten even tot rust komen en kwam ik te weten wat belangrijk voor me is. Bedankt ‘Humans of Ghent’ om mee te werken, ik waardeer jullie openheid en eerlijkheid enorm. Ik hoop ieder van jullie snel terug te zien.” foto: Lisa Van Damme & Thelma De Bruyckere
